The Wolf of Wallstreet: FUCK FUCK FUCK
Zoals eerder gezegd is the Wolf of Wallstreet zeer goed ontvangen. Het ‘meesterwerk’ is volgens The Telegraph de beste film van regisseur Martin Scorsese in 20 jaar, en de film heeft zelfs 5 Oscar nominaties binnen gehaald. En toch zijn er ook veel kritieken. De film bevat erg veel expliciete seksscenes, vertoond overmatig drugsgebruik, en de honger naar geld plus het besteden ervan aan hoeren en extravagante feesten staat centraal. Daarom werd er in een filmhuis in Soest besloten de film niet te draaien, en in Dubai werden er zo’n 45 minuten weg geknipt.
Het leven van Jordan Belfort
The Wolf of Wallstreet is gebaseerd op de autobiografische boeken van Jordan Belfort. In de jaren 80 en 90 richtte hij zijn eigen beleggingsfirma op en fraudeerde voor honderden miljoenen met geld. In slechts enkele weken werd hij schatrijk, wat leidde tot het hebben van een extravagante levensstijl vol feesten en hoeren. Om zijn stressvolle baan als effectenmakelaar vol te kunnen houden, gebruikte hij een overdaad aan drugs, wat op zijn beurt weer tot een nog bandelozer leven leidde. Het laten zien van zijn ruige levensstijl is zo’n beetje het enige waar de film om draait. Er zit verder weinig plot in het bijna drie uur durende verhaal, behalve wanneer hij aan het eind word opgepakt door de politie en hij zijn vrouw en kinderen kwijt raakt. Hoe zijn leven in de gevangenis was of hoe het zijn slachtoffers verging wordt bijvoorbeeld niet vertoond.
Verheerlijking of afkeuring?
Juist ook daarom bestaat er zoveel controverse over The Wolf of Wallstreet. De film zou Belfort’s levensstijl teveel verheerlijken, omdat het teveel de voordelen laat zien en niet genoeg de nadelen. Maar volgens DiCaprio (die ook omkomt in het geld) is het vrij duidelijk dat het verhaal een waarschuwend karakter heeft. Ook scenarioschrijver Terrence Winter zegt dat de film slechts de materialistische werkelijkheid weerspiegelt en verklaart iedereen voor gek die zo’n leven zou willen leiden. Belfort kon namelijk geen uur doorkomen zonder drugs, ging daardoor soms kwijlend en kruipend door het leven, en raakte uiteindelijk alles kwijt.
Fuck, fuck, fuck
Ook het hoge vloekgehalte heeft de film in opspraak gebracht. Scorsese staat bekend om het vele gevloek in zijn films, maar The Wolf of Wolfstreet spant de kroon. Vrijwel geen enkele zin gaat voorbij zonder dat het woord ‘fuck’ gezegd wordt, wat door sommigen als humoristisch ervaren wordt, terwijl anderen het mateloos irritant vinden. Hetzelfde geldt voor de absurde feest scènes, de veelvuldige seksscènes, en het luidruchtige en overdadige acteerwerk. Het is een ‘love it or hate it’ film.
Bekijk onderstaande trailer en oordeel zelf:
